بتوله

برقع، شاید دیدنی ترین و گران قیمت ترین حجاب باشد. این حجاب یا "برقع"، با آن "برقع" که زنان افغان به سر می کنند بسیار متفاوت است. هم از نظر رنگ آمیزی، هم سوزن دوزی ها و هم زیوری که به آن می دوزند و از همه مهم تر آنکه بخش هائی از چهره زنان در زیر آن دیده می شود. و این تفاوت آخری چنان است که گوئی ایرج میرزا در اشاره به آن، در عارف نامه خود نقل کرده است - پري رو تاب مستوري ندارد - در ار بندي . ز روزن سر بر آرد

. آن پنجره مشبکی که صورت برقع پوشان افغانی را زندانی می کند، در میان برقع پوشان ایرانی سواحل جنوبی خلیج فارس و دریای عمان، دریچه هائی را به روی جهان گشوده است و فرصت داده است تا چشم ها از پشت میله ها و پنجره ها بیرون بیآیند

این برقع که شکل نقاب را دارد، در سواحل جنوبی ایران و خطه ساحلی بلوچستان و بندر لنگه خودمان "بتوله" نام گرفته است، و می گویند از یونان سرچشمه گرفته است


زنان سواحل گرم و سوزان جنوبی ایران، از این "بتوله" هم برای نسوختن چهره شان در آفتاب استفاده می کرده و می کنند و هم بعنوان حجاب


این حجاب که هم در برابر طبیعت و آفتاب است و هم به رسم حجاب مذهبی، از پیش اسلام رسم بوده و بعد از اسلام هم ادامه یافته است. هنوز هم زنان مسن بیشتر و دختران کمتر، در این منطقه از "بتوله" یا "برقع" استفاده می کنند، البته در 30 سال گذشته چون جنبه مذهبی (؟!) آن بیشتر شده، استفاده از آن نيز بیشتر شده است. همینجا اضافه کنم که در این مناطق مردم مسلمان اند، اما نه شیعه. یعنی اکثریت با اهل تسنن است