محمدباقر مجلسی (۱۰۳۷ ه. ق در اصفهان - ۱۱۱۰ ه. ق در اصفهان) (۱۰۰۶ - ۱۰۷۷ شمسی) معروف به علامه مجلسی و مجلسی ثانی فقیه شیعه در دوران شاه سلیمان و شاه سلطان حسین صفویه بود.
آداب بيت الخلا " مستراح "
و چون خواستى متوجه به نماز شوى و حاجت دارى به رفتن به بيت الخلا-< توالت>، آداب بيت الخلا بسيار است! و جمله اى از آن بطور اختصار آن است كه مقدّم دارى در وقت داخل شدن پاى چپ !! را و مى گوئى :
بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ اَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الرِّجْسِ النَّجِسِ الْخَبيثِ الْمُخْبِثِ الشَّيْطانِ
به نام خدا و با ياد خدا پناه برم بخدا از پليد ناپاك آلوده آلوده پرور (يعنى ) شيطان
الرَّجيمِ *
رانده شده
و چون كشف كردى بسم اللّه مى گوئى و واجب است در اين حال بلكه در تمام حالات مستور كردن عورت را از ناظر محترم و حرام است در اين حال رو به قبله و پشت به قبله نشستن و مستحب است آنكه بگوئى در حال قضاء حاجت :
اَللّهُمَّ اَطْعِمْنى طَيِّبا فى عافِيَةٍ وَاَخْرِجْهُ مِنّى خَبيثا فى عافِيَةٍ *
خدايا بخورانم غذاى پاك در تندرستى و از من خارجش كن ناپاك در تندرستى!!
و وقتى كه نظرت افتاد برآنچه ازتودفع شده مى گوئى :
اَللّهُمَّ ارْزُقْنِى الْحَلالَ وَجَنِّبْنِى الْحَرامَ
خدايا روزى حلالم ده و از حرام دورم كن!!
و چون خواستى استنجاء كنى اول استبراء مى كنى پس دعاى رؤيت آب را مى خوانى:
اَلْحَمْدُ
ستايش
لِلَّهِ الَّذى جَعَلَ الْمآءَ طَهُورا وَلَمْ يَجْعَلْهُ نَجِسا *
خاص خدائى است كه آب را پاك كننده قرار داد و ناپاكش نكرد
و در وقت استنجاء مى گوئى:
اَللّهُمَّ حَصِّنْ فَرْجى وَاَعِفَّهُ وَاسْتُرْ عَوْرَتى وَحَرِّمْنى عَلَى النّارِ
خدايا عورتم را (از گناه ) نگه دار و پارسايش كن و آنچه پوشيدنش بايد بپوشان و بدنم را بر آتش حرام كن
و چون از جاى خود برخاستى دست راست را بر شكم مى كشى و مى گوئى :
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى اَماطَ عَنِّى
سپاس خاص خدائى است كه زدود از من
الاَْذى وَهَنَّاَنى طَعامى وَشَرابى وَعافانى مِنَ الْبَلْوى *
آزار را و گوارا كرد بر من خوراك و نوشيدنيم را و از بليه نگاهم داشت
پس بيرون مى آيى و مقدّم مى دارى پاى راست را بر پاى چپ و اين دعا را مى خوانى:
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى عَرَّفَنى
سپاس خدائى را كه لذت غذا
لَذَّتَهُ وَاَبْقى فى جَسَدى قُوَّتَهُ وَاَخْرَجَ عَنّى اَذاهُ يا لَها نِعْمَةً يا لَها نِعْمَةً يا لَها
به من داد و نيرويش را در بدنم نهاد و آزارش را برون برد، وه كه چه نعمتى چه نعمتى چه
نِعْمَةً لا يَقْدِرُ الْقادِرُونَ قَدْرَها
نعمتى كه اندازه گيران اندازه اش نتوانند كرد!!.
_____________________________________________________________________________
و چون خواستى متوجه به نماز شوى و حاجت دارى به رفتن به بيت الخلا-< توالت>، آداب بيت الخلا بسيار است! و جمله اى از آن بطور اختصار آن است كه مقدّم دارى در وقت داخل شدن پاى چپ !! را و مى گوئى :
بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ اَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الرِّجْسِ النَّجِسِ الْخَبيثِ الْمُخْبِثِ الشَّيْطانِ
به نام خدا و با ياد خدا پناه برم بخدا از پليد ناپاك آلوده آلوده پرور (يعنى ) شيطان
الرَّجيمِ *
رانده شده
و چون كشف كردى بسم اللّه مى گوئى و واجب است در اين حال بلكه در تمام حالات مستور كردن عورت را از ناظر محترم و حرام است در اين حال رو به قبله و پشت به قبله نشستن و مستحب است آنكه بگوئى در حال قضاء حاجت :
اَللّهُمَّ اَطْعِمْنى طَيِّبا فى عافِيَةٍ وَاَخْرِجْهُ مِنّى خَبيثا فى عافِيَةٍ *
خدايا بخورانم غذاى پاك در تندرستى و از من خارجش كن ناپاك در تندرستى!!
و وقتى كه نظرت افتاد برآنچه ازتودفع شده مى گوئى :
اَللّهُمَّ ارْزُقْنِى الْحَلالَ وَجَنِّبْنِى الْحَرامَ
خدايا روزى حلالم ده و از حرام دورم كن!!
و چون خواستى استنجاء كنى اول استبراء مى كنى پس دعاى رؤيت آب را مى خوانى:
اَلْحَمْدُ
ستايش
لِلَّهِ الَّذى جَعَلَ الْمآءَ طَهُورا وَلَمْ يَجْعَلْهُ نَجِسا *
خاص خدائى است كه آب را پاك كننده قرار داد و ناپاكش نكرد
و در وقت استنجاء مى گوئى:
اَللّهُمَّ حَصِّنْ فَرْجى وَاَعِفَّهُ وَاسْتُرْ عَوْرَتى وَحَرِّمْنى عَلَى النّارِ
خدايا عورتم را (از گناه ) نگه دار و پارسايش كن و آنچه پوشيدنش بايد بپوشان و بدنم را بر آتش حرام كن
و چون از جاى خود برخاستى دست راست را بر شكم مى كشى و مى گوئى :
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى اَماطَ عَنِّى
سپاس خاص خدائى است كه زدود از من
الاَْذى وَهَنَّاَنى طَعامى وَشَرابى وَعافانى مِنَ الْبَلْوى *
آزار را و گوارا كرد بر من خوراك و نوشيدنيم را و از بليه نگاهم داشت
پس بيرون مى آيى و مقدّم مى دارى پاى راست را بر پاى چپ و اين دعا را مى خوانى:
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى عَرَّفَنى
سپاس خدائى را كه لذت غذا
لَذَّتَهُ وَاَبْقى فى جَسَدى قُوَّتَهُ وَاَخْرَجَ عَنّى اَذاهُ يا لَها نِعْمَةً يا لَها نِعْمَةً يا لَها
به من داد و نيرويش را در بدنم نهاد و آزارش را برون برد، وه كه چه نعمتى چه نعمتى چه
نِعْمَةً لا يَقْدِرُ الْقادِرُونَ قَدْرَها
نعمتى كه اندازه گيران اندازه اش نتوانند كرد!!.
_____________________________________________________________________________
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر