مردمی که اجازه شادی جمعی و  آزاد ندارند

مردمی که اجازه شادی جمعی و آزاد ندارند، مردمی که در روزهای معمولی امنیت و اجازه ندارند تا آزادی زندانیان سیاسی را خواستار شوند، مردمی که در خیابان به خاطر نوع پوشش شان بازخواست می شوند، این مردم از هر فرصتی برای شادی جمعی و حضورِ خود حقیقی شان در عرصه عمومی استفاده می کنند حتی از فرصت توافق هسته ای!!.

خيابان انگار بهانه است براي مردم تا هم شادي كنند و برقصند و هم حقوق از دست رفته شان را فرياد بزنند. حقوق ساده شهروندي كه ممنوع است.

< رژیم اسلامی >  ایران بعد از سی و شش سال با «دشمن؟!» خود به مذاکره نشست ولی حاضر نشد با زنان کشورِ خودش دورِ یک میز مذاکره بنشیند و در مورد حقوقی که از آنان نقض کرده حرف بزند!

در < رژیم اسلامی > ایران محدودیت های به مراتب مهمتری وجود دارد که بخشی از مردان جامعه باید نگران آن باشند. به عنوان مثال بخشی از مردان جامعه آن دسته ای که به حجاب اجباری اعتقاد دارند باید اول از همه ذهن < کپک زده و شیپیشه خورده > خودشان را در مورد مفاهیم بی عفتی و نگاه به زن آموزش دهند نه آنکه از زن بخواهند حجاب بپوشد جذابیت زنانه خود را پنهان کند.

My Stealthy Freedom آزادی یواشکی زنان در ایران

_________________________________________________________________________________