هیچ چیز در ایران بر قرار و نظم ، استوار نیست.

دشوار بتوان تصور کرد که در یک کشور دیگر – غیر از ایران<آخوندی>- در پایان یک بازی فوتبال در ورزشگاه مرکزی کشور (آزادی!!) تماشاچی ها چنین صحنه ای را از خود باقی بگذارند و به خانه هایشان باز گردند.
هیچ چیز در ایران بر قرار و نظم استوار نیست. نه تنها درحکومت که در خود مردم هم. این هم نمونه اش!