۳۰ خرداد ۱۳۹۰

بیا " سوته دلان " با هم بنالیم




روز اول داد میزدند که ما آمده ایم تا " روحیات شما را عظمت بدهیم !! "-حالا پس از گذشت این همه سال کاراین " بخشش!!!!" به آنجا رســــــیده که تلفن عمومـــــی هم در میهن اسلامـــــــی از دسترس (آنها که به فیض عظــــمت " آن " روح) رسیدند - در امان نیست!.



یادمان نرود ایامی را که همراه با (عوامل تحجر و تعصب و خرافه) فریاد میزدیم تا (شاه کفن نشود-این وطن، وطن نشود!)


و حالا مدت هاست شاهد کفن پوشی وطنی شده ایم که خوردن ( زرد آلو)ی ناقابل نیز برای اکثریت مردم یک " آرزو " محسوب میشود!.



این هم نمونه ای از اوج فریاد مردمی که سالهاست از فرهنگ نزاکت و رعایت، جدا شده اند








هیچ نظری موجود نیست: