ماده ۷۹ قانون کار ایران اسلامی استخدام افراد زیر ۱۵ سال را ممنوع کرده.. اما معافیت کارگاه‌های زیر ده نفر از شمول قانون، موجب به‌کارگیری صدها هزار نوجوان و کودک ایرانی در تولیدی‌های تاریک و نمور با کمترین دستمزد شده است
آخرین آمار از بچه‌ها و نوجوانان کار در ایران اسلامی از سرشماری سال ۱۳۸۵ باقی مانده است: یک میلیون و هفتصد هزار کودک در گروه سنی ۱۰ تا ۱۸ سال در کشور کار می‌کنند. در این آمار از کار کودکان در رده سنی زیر ده سال سخنی در میان نیست و این در حالی است که بسیاری بچه‌ها از همان خردسالی به کشاورزی و قالیبافی در شهرستان‌ها و کار در تولیدی‌ها و کارگاه‌های نیمه صنعتی در شهرها گمارده می‌شوند.
نوجوانان در این کارگاه‌ها با کمترین دستمزد و بالاترین زمان با میانگین ۱۰ ساعت در روز کار می‌کنند. پسران عموما در تولیدی‌ها وکارگاه‌های کفاشی، آهنگری و ریخته‌گری، درودگری، مبل‌سازی، کیف‌دوزی، آجرپزی، نانوایی، مکانیکی و جوشکاری یا امور ساختمانی به کار گرفته می‌شوند.از دختران نوجوان بیشتر در بسته‌بندی، تولیدی‌های پوشاک و مواد خوراکی، کارگاه‌های طلاسازی یا قالیبافی استفاده می‌شود
ساعات کار در کارگاه‌های کوچک و زیر ده نفر رعایت نمی‌شود و کارگر نوجوان چیزی به نام مرخصی استعلاجی یا استحقاقی نمی‌شناسد. طبق ماده ۱۷۶ قانون(!؟) کار، هرگونه بی‌توجهی کارفرما در ارجاع اضافه کار، کار شبانه یا کارهای سخت به نوجوانان زیر ۱۵ سال تعقیب قانونی دارد... اما این کارفرمایان هستند که در صورت اعتراض کارگر ، خود او را به اخراج یا گوشمالی‌های دیگر تهدید می‌کنند!؟در گزارش خبرگزاری مهر از یک کارگاه تولیدی کیف در ناصرخسرو آمده که شش کودک ایرانی و افغانی از ۸ تا ۱۳ ساله در اتاقی تاریک به مساحت ۲۰ متر مربع، روی موکت مندرسی نشسته و کناره‌های کیف‌های دوخته شده را با قیچی مرتب می‌کردند تا روزانه ۵۰ کیف تحویل کارفرما دهند
برخی کارگاه‌ها اصطلاحا "زیر پله‌ای" نامیده می‌شوند. این فضاها عملا آب انبارها و دالان‌هایی نمور، تاریک و بدبو هستند که کارفرما برای صرفه‌جویی در مخارج کرایه از آنها استفاده می‌کند. در این کارگاه‌ها از هوا، نور یا بهداشت خبری نیست. کارگران حتی مستراح هم ندارند و ناچارند از آبریزگاه‌های بسیار آلوده و عمومی مشترک بین چند کارگاه مجاور استفاده کنند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر